Öğrenmeye dair..

Bu hayata öğrenmeye geliyoruz. Daha çok ta haksızlıkları öğrenip sinmeyi tercih ediyoruz. Çünkü zihnimize, beynimize ve çocuk ruhumuza bu seçenek daha yakın ve kolay geliyor. Oysa geçmişimizdeki bu olumsuz deneyimler belki uzun, belki kısa zaman içerisinde hikaye gibi gelecek. Hikayemize "bir zamanlar" diye başlayıp, o anları yaşarmış gibi hararetle anlatacağız. Sonra "bir zamanlar" diye başladığımız hikayeleri anlatmak bile bize anlamsız gelecek. Yorulmak istemeyeceğiz. Yaşlanmanın da kaynağı bu geçmişten getirdiğimiz olumsuzluk fenomenleri... İşte bunları geçmişe gömüp ileriye bakmak kaçınılmaz şartımız gibi gözüküyor mantıken. Sizler için de böyle değil mi?